Hauptinhalt

kassandrino chalkidikis

Το Κασσανδρινό ήταν το πρώτο χωριό της Κασσάνδρας που αποικίστηκε 7-8 χρόνια μετά το χαλασμό της από τους Τούρκους στην επανάσταση του 1821. Πέτρα δεν έμεινε όρθια από την Τούρκικη λαίλαπα. Τα πάντα παραδόθηκαν στη φωτιά: σπίτια, εκκλησίες, νεκροταφεία, δάση κ.λ.π. Από τους κατοίκους του όσοι γλύτωσαν από το Τούρκικο χαντζάρι και την αιχμαλωσία για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής σκόρπισαν εδώ κι εκεί για να επιβιώσουν. Άλλοι πήγαν στα
Αιγαιοπελαγίτικα νησιά και άλλοι στον λεύτερο Ελλαδικό χώρο. Πολλοί σφάχτηκαν σαν αρνιά της Πασχαλιάς. Ο χώρος γύρω απ’ την εκκλησία του χωριού (Κοίμηση της Παναγίας) είναι ένα αρκετά μεγάλο νεκροταφείο που ακόμα και σήμερα σκάβοντας θεμέλια οι χωριανοί ξεθάβουν ανθρώπινα κόκαλα. Μετά 7-8 χρόνια από το χαλασμό, άρχισε να στήνεται ξανά το χωριό από κείνους που δειλά - δειλά επέστρεφαν στην καμένη γη του.

Όπως λένε οι παλιοί, το πρώτο σπίτι που χτίστηκε ήταν ο «Αγαθοκλέικος παλιοσπτάς», ένα άγαρμπο τετράγωνο κτίσμα με τοίχους ένα μέτρο πλάτος, όλο κι όλο ένα δωμάτιο γύρω στα τριάντα  τετραγωνικά μέτρα εμβαδό με ένα πελώριο πετρόχτιστο τζάκι. Το σπίτι αυτό το έχτισε ο Κυπαρίσσης Σιμώνης, πρόγονος των οικογενειών των Αμπελάδων. Κυνηγημένος από τα τούρκικα αποσπάσματα γιατί σκότωσε έναν τούρκο για λόγους τιμής, έφυγε από το χωριό του τα Δουμπιά της Χαλκιδικής και βρήκε καταφύγιο στο μετόχι της Αγίας Αναστασίας (Αναστασίτικο), όπου δούλεψε για μερικά χρόνια κολλήγας και σαν αποφάσισε να παντρευτεί και να νοικοκυρευτεί, έχτισε το παραπάνω σπίτι από υλικά που περιμάζεψε από τα ερείπια του χωριού.

Με τον καιρό ήρθαν κι άλλοι κι έκτισαν πρόχειρα και άναρχα τα σπίτια τους. Ο καθένας καταλάμβανε μια περιοχή όπου ήθελε κι έκτιζε το σπιτάκι του για να εγκαταστήσει το νοικοκυριό του. Όλα αυτά τα σπίτια, από τα οποία πολύ λίγα σώζονται σήμερα, ήταν πέτρινα και λασπόκτιστα.
Έτσι, μέσα στο χωριό δημιουργήθηκαν μικρογειτονιές (οικογενειακά τοπωνύμια) που απεικονίζονται στο πρόχειρο σκαρίφημα που ανέφερα παραπάνω, όπως Αμπελαδέικα, Σπανέικα κ.λ.π. Ακόμα μέσα στο χωριό ανοίχτηκαν ιδιόκτητα πηγάδια που πήραν κι αυτά το όνομα του νοικοκύρη που τα άνοιξε, όπως Αμπελαδέικο, Νταέικο, Ζαχέικο κ.λ.π.